Safari Por Kenia

In de Lonely Planet staat dat je de tseetseevlieg kunt herkennen aan zijn schaarvormig opgevouwen vleugels - safari kenia zanzibar. Alsof we tijd hadden om daarop te letten! De Footprint gids heeft een goede afbeelding van de krengen; ze lijken inderdaad op horzels… We lezen verder - safari kenia zanzibar. Rondrit in Kenia. Vanwege de aanwezigheid van tseetseevliegen, vooral in beboste wildparken, is tweederde deel van Tanzania onbewoonbaar voor mensen en wordt overgelaten aan de wilde dieren

Zodoende ontstaat een barrière die de tseetseevliegen niet kunnen oversteken en kunnen er mensen achter gaan wonen - safari kenia zanzibar. Een ander middel is sproeien, maar de kleinste verslapping in de inspanningen is voor de lastposten al voldoende om terug te keren. We troosten onszelf met de gedachte dat het natuurlijk ook gewone horzels kunnen zijn geweest

Op de ochtend van vertrek ontbijten we op een houten bankje voor een eethuisje. Het is zo’n aardig plekje dat Eric aan de dichtstbijzijnde man vraagt of hij een foto van ons wil nemen. safari kenia zanzibar. Alle nieuwsgierigen stuiven als door tseetseevliegen gestoken uiteen in de veronderstelling dat hij hèn wil fotograferen

Hij draagt een goudkleurige ketting, westerse sportschoenen en een felgekleurde pet. Hm, die wil vast niet afgaan voor zijn vrienden, dus vraagt Eric het aan hem en hangt intussen de camera om diens nek. Eindelijk is het duidelijk, hij lacht, de omstanders lachen en wij ook - safari kenia zanzibar. Eric wijst hoe hij door de zoeker moet kijken, neemt plaats naast mij en klik, we zijn vastgelegd voor het nageslacht

Wat staat ons vandaag te wachten? Men heeft weliswaar verteld dat de weg redelijk is, maar wat is voor hen redelijk? Vinden wij dat ook? De eerste kilometers zijn ons bekend, want die moeten we terugrijden naar de kruising. Bij de slagboom staan soldaten. Ze vinden het zo bijzonder dat twee Wazungu hier fietsen dat ze een foto van ons maken.

Safari Kenia Precio

De weg is heuvelachtig, maar eindelijk kunnen we weer onafgebroken doortrappen. Af en toe is vanaf een bult een dal te bewonderen, waarin zich een grote groene lappendeken uitstrekt met een zandrode streep, in een blauw hemelbed. Hier zijn gelukkig geen tseetseevliegen - safari kenia zanzibar. Wel kronkelt een gitzwarte slang van ongeveer twee meter over de weg

Halverwege de ochtend verdwijnt mijn sombere bui. Voor Nederlandse begrippen is deze weg slecht, voor ons is hij juist buitengewoon goed, ondanks wat grind hier en een geul daar. Wanneer we heuvelafwaarts gaan, schiet de weg onder ons door. We vliegen op volle kracht vooruit en zullen ons doel van vandaag, het stadje Bwanga, dan ook zeker halen.

Nu lachen we daarom en doen er gewoon een dag langer over - safari kenia zanzibar. We realiseren ons dat we langzamerhand aan het verafrikaniseren zijn. Of is dat schijn? Tijdens de lunchpauze, net buiten een dorpje, blijven een paar schoolmeisjes op een afstandje staan kijken en kwebbelen er lustig op los. Langzaam maar zeker schuifelen ze dichterbij, onder constant gegiebel

Tegen de tijd dat het ons echt begint te irriteren, maakt Eric duidelijk dat we gewoon even rustig willen eten, alleen. safari kenia zanzibar. Dat werkt tijdelijk; doen alsof we hen willen fotograferen helpt definitief. Hun plaats wordt algauw ingenomen door twee schooljochies. Ze zijn niet zo giebelig, maar desondanks niet minder vervelend, zodat we gauw onze biezen pakken, òp naar de rust

Luxe Safari Kenia: Gezinnen Met Jonge Kinderen

Ten slotte vinden die hun weg naar alle delen van de wereld om er katoenen producten van te maken’, vat ik het verhaal samen. In Bwanga is geen guesthouse. Dat zal vandaag dus wel vrij kamperen worden. Een uur later rijden we een dorpje binnen waar drie vrouwen ons verwelkomen met: ‘Shikamoo’, gevolgd door een subtiele kniebuiging.

In voorgaande dorpen lieten sommige meisjes alleen een bedeesd ‘Sh…’ horen. Het duurde even voordat we begrepen dat ze niet zomaar wat sisten. safari kenia zanzibar. Op de vraag of we water kunnen krijgen, reikt een van hen een bekertje troebel vocht aan waarvan je al dysenterie krijgt door er alleen maar naar te kijken

Hij schudt ons de hand en we beantwoorden eerst beleefd zijn vragen: ‘Hoe gaat het, waar komen jullie vandaan en waar gaan jullie heen?’, voordat we die van ons stellen (safari kenia zanzibar). ‘Zo’n zes kilometer hier vandaan kunt u meer water halen’, luidt zijn antwoord. Er lijkt niks anders op te zitten, totdat een flitsend geklede jongen op een fiets voor ons halt houdt.‘Hallo, goedenavond’, zegt hij in accentloos Engels.‘Spreek je Engels?’, vraag ik hoopvol.‘Ja natuurlijk!’‘Mag ik jou iets vragen? Wat is de dichtstbijzijnde plaats om water te halen?’‘Yes’, zegt hij breed grijnzend.‘Waar kan ik water halen?’‘Yes, yes.’ Hij vindt het fantastisch dat hij Engels kan spreken met twee fietsende Wazungu! Eric schakelt over op het Kiswahili, met meer resultaat

‘Nog twee kilometer.’ Al met al blijkt pas zes kilometer verder een plas te zijn. Een man in Adamskostuum staat zich uitgebreid te wassen. Als hij ons ziet aankomen, weet hij niet hoe snel hij zich om moet draaien. safari kenia zanzibar. In de verte doemt een naamloos dorpje op, waar we een vreemde combinatie aantreffen van een houtwerkplaats, een bar en een guesthouse

De radio is precies tussen twee zenders afgesteld. Voor tweeduizend shilling krijgen we de mooiste drive-in kamer: we kunnen de fietsen zo naar binnen rijden - Luxe Safari in Kenia. De verf is nog nat, zodat we ook nog de verfstank te verduren hebben. Daarmee zijn we mooi in de baviaan gelogeerd. Het eerste dat ik ga doen, is me mandiën

Safari Kenia Tsavo Ost

Het afdrogen van mijn voeten vergt heel wat acrobatiek. Staand met de ene voet op de natte, gladde vloer, kost het me veel moeite mijn evenwicht te bewaren. safari kenia zanzibar. Als ik uit balans raak, moet ik de andere voet even op de grond zetten. Nou, dan kan ik hem beter meteen weer wassen, want er lijkt in geen maanden te zijn schoongemaakt

Dat is niet het geval in het naastgelegen toilet. safari kenia zanzibar. Daar zit stront op de muren. Uit het gat in de grond komt een lucht die niet te harden is. Altijd voordat ik zo’n stink-w.c. binnen ga, haal ik diep adem en probeer bij het uitademen klaar te zijn. Lukt dat niet, dan adem ik in met mijn neus en mond tegen mijn T-shirt aangedrukt

Net een angstaanjagende thriller! Eric smeert, zoals elke avond en elke ochtend, mijn rug in met Azaron, want de tseetseevlieg-bulten jeuken hevig. Ze zijn ook iets groter geworden. Vreemd genoeg heeft hij nergens last van. Onze oordoppen zijn goud waard. Een paar mensen hebben duidelijk teveel Safari Lager gedronken. De nachtwaker zet in het holst van de nacht zijn radio knoerthard aan om wakker te blijven en in de vroege ochtend laat een chauffeur de motor van zijn vrachtwagen warm draaien, zodat de verflucht zich mengt met benzinewalmen.

Eerst begroeten ze elkaar met veel Eèèèèè’s, waarna ze uren achter elkaar doorkletsen. De Tanzanianen die ten oosten en zuiden van het Victoriameer wonen, blijken daar in heel Tanzania berucht om te zijn. Zulk geklets wordt in het Kiswahili jaba-jaba genoemd (safari kenia zanzibar). In het zeldzame geval dat er een korte stilte valt, wordt die opgevuld door het lawaai van de radio

In Oost-Afrika is dat meestal een goedkoop restaurant. Onze chapati etend slaan we een man gade die kalkmortel en cement met water mengt. Hij schept het mengsel in een US-aid-blik, strijkt het van boven af en zet het blik omgekeerd op de grond. Bij het optillen verschijnt een grote steen die hij laat drogen in de zon.

Kenia Lodge Safari

Het oudere jongetje speelt met een oude kartonnen doos, waarin hij naar zijn grote voorbeeld zand schept. Dan zet hij hem in een simpel houten kruiwagentje en rijdt er rondjes mee (safari kenia zanzibar). Het ukkie kruipt langzaam onze kant op tot op zo’n twee meter afstand. Opeens blijft hij stokstijf staan met ogen zo groot als schoteltjes, om het dan op een huilen te zetten

We voelen de warmte van de zon op onze gezichten. Alles wat vóór ons is, zien we in zwart-wit: de contouren van tegenliggers, silhouetten van bomen en heuvels. Stofwolken lijken wel drie keer zo groot als normaal door de breking van het licht. Werden we in onze eerste fietsweek vooral aan de linkerkant bruin, nu is de voorkant aan de beurt.

Helaas is het wegdek slechter dan gisteren, met name voor auto’s (safari kenia zanzibar). In de loop der jaren hebben talloze banden diepe sporen uitgesleten. Als een chauffeur op de randen rijdt en niet goed oplet, kan de auto pardoes in zo’n diep spoor kukelen - safari kenia zanzibar. Levend bewijs hiervan is een gekantelde vrachtwagen met een grote zeecontainer